Na de Belgische top 10 is het tijd voor de Finse! Sinds september spendeer ik hier mijn Erasmusjaar aan de univeristeit van Oulu in het noorden van Finland. Studeren vlak bij de uitgestekte natuur van Lapland en Oost-Finland en om nog maar te zwijgen over het al het leuks dat er in de buurt van Oulu te beleven valt. Als student biologie/fotograaf kom ik hier niets te kort!
HERFST DROMEN
Kort maar krachtig. Zo beschrijf je de herfst hier in Finland het beste. Twee weken lang, tot de wind de bladeren definitief van de takken blaast, kleuren de bomen oranje, rood en geel.
Op een ochtend, toen ik door dit kleurenspektakel wandelde, maakte ik al dansend met mijn camera deze foto. Met “dansen” bedoel ik het bedoeld bewegen van je camera om bewogen, abstractere foto’s te maken. Hopelijk foto’s die ook iets doen bewegen in mensen…
VLIEGEN NAAR VRIJHEID
Beeld jezelf even in:
Je bevindt je op een toren na een verfrissend nachtje slapen in de buitenlucht. Je wordt gewekt door het geluid van sierlijk overvliegende wilde zwanen die het met mist bedekte landschap doorkruisen. Klinkt best leuk, niet?
Wel, dat was ongeveer de situatie toen ik deze foto nam.
PESTVOGELCADEAU
Pestvogels zijn zo van die vogels die op bijna elke vogelliefhebber een speciale aantrekkingskracht uitoefenen. Is het omdat ze in de uitgestrekte noordelijke taiga broeden of omdat ze prachtige subtiele kleuraccenten hebben? Of is het misschien omdat ze zo’n uniek silhouet hebben? Naast al deze fascinerende kenmerken zijn pestvogels ook uitermate tam en dus makkelijk van dichtbij te bewonderen.
Elke winter trekken de vogels, op zoek naar voedsel - meer bepaald lijsterbessen - weg uit de uitgestrekte taiga naar de steden. Zo doen ze ook Oulu aan. Op een avond kwam ik langs een speeltuintje waar een boom bomvol pestvogels was. Toevallig ging op het zelfde moment de zon ook nog eens onder. Het perfecte recept voor een unieke pestvogelfoto.
GOUDEN SNEEUW
Licht maakt of kraakt een foto. Toen ik deze foto nam deed de ondergaande zon de sneeuw neerdwarrelen als oranje fonkelende sterren. Veel langer dan een paar minuten duurde het niet, lang genoeg om paar geslaagde foto’s te nemen.
DOOR WEER EN WIND
Gedurende de laatste week van oktober maakte ik een trektocht door het befaamde Urho Kekkonen Nationaal Park, een echte uitgestrekte wildernis. De winter was meteen goed begonnen en er lag al een deken van goed en wel 50cm sneeuw. Gedurende mijn tocht door deze adembenemde leegte kwam ik een paar keer rendieren tegen. Wat een kanjers. Door weer en wind proberen ze hun dagelijkse portie korstmossen van onde de sneeuw te halen
SPERWERUIL!
Eén van mijn absolute droomsoorten om te zien was de Sperweruil. Een vrij kleine uil met doordringende gele ogen en prachtige gestreept verenkleed. Ik had geluk dat er tijdens de herfst een kleine invasie van deze uilen was. Desondanks viel het wel niet echt mee om er te vinden. Voor de foto moest ik 120 kilometer doorheen het Finse platteland fietsen. Nu niet dat dat een straf is, want het kleinschalige landbouwlandschap hier is prachtig om doorheen te fietsen. Wat een ontlading toen ik deze vogel vond op een braakliggend terrein langsheen een drukke autobaan! Stapje voor stapje kon ik dichterbij komen, kruipend doorheen de gracht. Machtig om eens diep in de ogen van deze uil te kunnen kijken!
WITTE KIP
Op de tweede dag van mijn trektocht doorheen het Urho Kekkonen Nationaal Park kwam
vermoeid aan bij mijn tweede hut. Terwijl ik mijn spullen aan het uitpakken was hoorde ik het roepje van de sneeuwhoenders. Snel ging ik buiten kijken en tot mijn grote verbazing zater er ongeveer tien sneeuwhoenders rond de hut te foerageren. Ze zaten vooral in berken en (kruip)wilgen. Gelukkig kwamen sommige exemplaren ook af en toe naar de grond om de gevallen restjes op te peuzelen. Dat ik sneeuwhoenders op deze manier ging zien had ik op voorhand nooit durven dromen! Wat een machtig moment...
DE ROEP VAN DE WILDERNIS
Onder een stralende zon begin ik bij -10°C een heuvel in het Urho Kekkonen Nationaal Park te beklimmen. Op de top aangekomen word ik nog maar eens beloond met een prachtig uitzicht. Met groot verlangen kijk ik naar de besneeuwde bergtoppen in de verte. Ooit wil ik weten wat er achter deze schijnbaar slapende bergen ligt...
Al snel merk ik aan de bewegende stipjes op de vlakte dat ik niet alleen ben. Tal van rendieren proberen in de weidse sneeuwvlakte te overleven.
SNOWY LOVE
14 september, ik ga het niet snel vergeten. Rond de middag begint het zowaar te sneeuwen. Gedaan met studeren en naar buiten! Op en rond het meer achter mijn appartement viel er genoeg te beleven. Deze twee futen maakte deze foto af. Hierna zou het weer anderhalve maand wachten zijn voordat het weer sneeuwde. Sindsdien hebben we hier een prachtig sneeuwtapijt!
Deze sneeuwval was één de meest onverwachte gebeurtenissen tot nu toe. Heerlijk zulke verrassingen!
DROMEN IN DE SNEEUW
Daar sta je dan met je mond open van verwordering. Het was overigens -26°C waneer ik deze foto nam. Gelukkig zijn er overal sauna’s in Finland!
Resultaat van een heerlijk impulsief beslist weekendje waarin we (2 Fransen, een Baskische en een Catalaanse) een auto huurden, naar Oulanka reden en de buurt daar onveilig maakten!
